" ကၽြန္ေတာ္ႏွင့္ေၾကာက္ျခင္း(၄)"

" ကၽြန္ေတာ္ႏွင့္ ေၾကာက္ျခင္း (၄) "
-------------------------------------

ကေလာမွာ တာ၀န္ထမ္းေဆာင္စဥ္တုန္းက မ၀င္သင့္တဲ့ သမီးရည္းစားၾကား ၀င္ခဲ့လုိ႔ ျပႆနာတစ္ခု ႀကံဳခဲ့ရဖူးတယ္။ ေကာင္ေလးက ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ သူငယ္ခ်င္းအရင္း။ ေကာင္မေလးနဲ႔လည္း သူငယ္ခ်င္းမိတ္ဆက္ေပးလုိ႔ ေတာ္ေတာ္ေလးခင္ပါတယ္။ တစ္ေန႔ ေကာင္မေလးက သူက်ဴရွင္တက္ရမွာမုိ႔ စာတုိက္မွာ စာ၀င္ထည့္ေပးပါတဲ့။ အဲဒါနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ကလည္း ယူလာခဲ့တယ္။ စာအိတ္ကုိၾကည့္ေတာ့ နည္းနည္းထူးျခားေနသလုိ ခံစားမိတယ္။ စာအိတ္က အႀကီးျဖစ္သလုိ မာေတာင့္ေတာင့္နဲ႔။ ၿပီးေတာ့ လိပ္စာက ရန္ကုန္က ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္လိပ္စာ။ ဒါနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္လည္း ဖြင့္ေဖာက္လုိက္တယ္။ တကယ္ေတာ့ မလုပ္သင့္တဲ့အလုပ္ပါ။ ဒါေပမဲ့လည္း သူ႔ေကာင္ေလးက ကၽြန္ေတာ့္သူငယ္ခ်င္းျဖစ္ေနေတာ့ တစ္ခုခုလုိ႔ ခံစားမိလုိ႔ေဖာက္ဖတ္လုိက္တာ။

ထင္တဲ့ အတုိင္းပါပဲ။ ရန္ကုန္ကတစ္ေယာက္နဲ႔ အီခ်င္တဲ့အေနအထား။ စာက ရွည္တဲ့အျပင္ သူ႔ဓာတ္ပုံပါ ထည့္ေပးထားေသးတယ္။ ဒါနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္က စာအတုတစ္ေစာင္လုပ္ၿပီး အဲဒီလိပ္စာအတုိင္း ထည့္ေပးလုိက္တယ္။ အမွန္က စာထည့္ၿပီးေၾကာင္း ျဖတ္ပုိင္းေလးလုိခ်င္လုိ႔ လုပ္လုိက္တာ။ အဲဒီစာကုိ ကၽြန္ေတာ့္သူငယ္ခ်င္းကုိ ျပခဲ့တယ္။ မင္းသင့္တယ္ထင္လုိ႔၊ ၿပီးေတာ့ အေကာင္းဆုံး ေျဖရွင္းႏုိင္မယ္ထင္လုိ႔ဆုိတဲ့ စကားေတြနဲ႔ သူကုိ ေပးခဲ့တယ္။

သူတုိ႔ႏွစ္ေယာက္ ျပႆနာေတြ တက္က်ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ေနာက္ဆုံးေတာ့ ေျပလည္သြားၾကပါတယ္။ မေျပလည္တာက ကၽြန္ေတာ္ပါ။ ဘာလုိ႔လဲဆုိရင္ ေကာင္မေလးက ကၽြန္ေတာ့္ကုိ ၾကည့္မရေတာ့သလုိ မယုံေတာ့ ပါဘူး။ (ဒါေပမဲ့ ေနာက္ဆုံးမွာေတာ့ နားလည္ၿပီး ျပန္ခင္မင္ခဲ့ပါတယ္)။ အဲဒီကစလုိ႔ ကၽြန္ေတာ္ သူမ်ား သမီးရည္းစား ၾကားကုိယ့္ကိစၥမဟုတ္ပဲ ၾကားမ၀င္ဖုိ႔ဆုံးျဖတ္ခဲ့တယ္။ ကုိယ္က သူတုိ႔ကုိ ျပႆနာအႀကီးေတြမျဖစ္ေစခ်င္တဲ့ ေစတနာနဲ႔ ေဆာင္ရြက္ခဲ့ေပမဲ့ ေနာက္ဆုံးမွာ ၀င္ပတ္သက္တာမေကာင္းဘူးဆုိတဲ့ ေၾကာက္စိတ္လည္း ျဖစ္မိခဲ့တယ္။

ကၽြန္ေတာ့္စိတ္ထဲမွာလည္း ဒီအခ်ိန္ ဒီကာလအထိ ဘယ္သမီးရည္းစားတင္မဟုတ္ပါဘူး၊ ေမာင္ႏွမၾကား၊ သူငယ္ခ်င္းေတြၾကား၊ မိတ္ေဆြေတြအၾကား ခင္မင္ပ်က္ေစ၊ ခ်စ္ခင္ျခင္းပ်က္ေစ၊ ေသြးကြဲေစဆုိတဲ့ စိတ္မ်ိဳး အနည္းငယ္မွ်မရွိခဲ့ေၾကာင္း သစၥာျပဳ၀ံ့ပါတယ္။ ဘာလုိ႔ ျပဳ၀ံ့သလဲဆုိရင္ ကၽြန္ေတာ္ကုိယ္၌က ခြဲခြဲျခင္း၊ ကြဲကြာျခင္း၊ အခင္အမင္ပ်က္ျခင္းဆုိတဲ့ အရာေတြကုိ ခါးခါးသီးသီးမုန္းလုိ႔ပါပဲ။ မလုိခ်င္လုိ႔ပါပဲ။

ဘ၀ျဖတ္သန္းခဲ့ရတဲ့ ဒီေန႔ဒီအခ်ိန္ထိ မိသားစုနဲ႔ ေနရတဲ့အခ်ိန္ဆုိတာ ရွားပါးလွပါတယ္။ ၀န္ထမ္းျဖစ္တုန္းကလည္း မိသားစုေတြနဲ႔ ခြဲရတယ္၊ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ခြဲရတယ္။ အိမ္ေထာင္ၾကျပန္ေတာ့ ဇနီးမယားနဲ႔ ခြဲေနရျပန္တယ္၊ သမီးေလးရလာေတာ့လည္း ခြဲေနရျပန္ပါတယ္။ ခြဲေနရခ်ိန္ေတြမ်ားလာေတာ့ ဒါဟာ ၀ဋ္ေၾကြးတစ္ခုပါလား ဆုိတဲ့ အေတြးမ်ိဳး၀င္မိတယ္။ ငယ္စဥ္က ငွက္ကေလးေတြ အသုိက္ကုိဖ်က္ခဲ့တယ္။ ငွက္ကေလးေတြကုိ ဖမ္းခဲ့တယ္၊ အရင္ဘ၀ေတြကလည္း ထပ္တူကံမ်ိဳးေတြ လုပ္ခဲ့တဲ့ အက်ိဳးဆက္ေတြရွိေနမွာ အမွန္။ ကၽြန္ေတာ္ ခြဲခြာရျခင္းကုိ ရြ႕ံမုန္းလာမိတယ္။ ဒီေတာ့ ကုိယ့္ေၾကာင့္ ဘယ္ေတာ့မွ သူတစ္ပါး သတၱ၀ါေလးေတြကအစ မခြဲခြာပါေစနဲ႔ဆုိတဲ့ စိတ္မ်ိဳးထားတဲ့အျပင္ မကြဲၾကပါေစနဲ႔ဆုိတဲ့ ေမတၱာစိတ္မ်ိဳးထားခဲ့ရုိးအမွန္။

အထူးသျဖင့္ " ပိေယဟိ ၀ိပၸေယာေဂါ ဒုေကၡာ " ဆုိတဲ့ ခ်စ္ခင္ရေသာသူနဲ႔ ေကြကြင္းရျခင္းဆင္းရဲဆုိတာကုိ ေၾကာက္လြန္းလုိ႔ပါ။ ခ်စ္ခင္ရေသာသူဆုိတာ မိဘ၊ ေမာင္ႏွမ၊ သူငယ္ခ်င္း၊ မိတ္ေဆြ၊ သမီးရည္းစား အားလုံး အက်ံဳး၀င္မယ္ထင္ပါတယ္။ ဘယ္သူမွ ေကြကြင္းရျခင္းဆင္းရဲကုိ လုိခ်င္ၾကမွာ မဟုတ္ပါဘူး။ ေကြကြင္းရျခင္းကုိ ေၾကာက္ၾကမယ္ထင္ပါတယ္။

အမွန္အတုိင္း ကုိယ့္စိတ္ကုိယ္ ၀န္ခံရရင္ ခုတေလာ ကၽြန္ေတာ့္စိတ္ေတြ မတည္ၿငိမ္၊ ဂနာမၿငိမ္မိတာ အမွန္ပါပဲ။ ဘာေၾကာင့္လဲဆုိရင္ ငယ္ကခ်စ္ ႏွစ္တစ္ေသာင္း မေမ့ေကာင္းဆုိတဲ့ ငယ္ခ်စ္ေဟာင္းနဲ႔ ျပန္ေတြ႕ေနရလုိ႔ပါ။ ကၽြန္ေတာ္ ဟုိး ခပ္ငယ္ငယ္ကတည္းက ႏွစ္ႏွစ္ကာကာခ်စ္ခဲ့ရသူပါ။ ခုအခ်ိန္မွ ျပန္ဆုံေတြ႕ၾကရတာပါ။ ဒါေပမဲ့ အခ်ိန္ေတြက ေႏွာင္းခဲ့ပါၿပီ။ သူဟာ အိမ္ေထာင္ျဖစ္သလုိ ကၽြန္ေတာ္ဟာလည္း အိမ္ေထာင္ရွင္ျဖစ္လုိ႔ေနပါၿပီ။

ဒီအခ်ိန္မွာ မေက်မနပ္ျဖစ္ေနတာကုိ ေျပာပါဆုိရင္ ရင္ခုန္တတ္စအရြယ္လုိ ခံစားေနမိတဲ့ ႏွလုံးသားကုိပါပဲ။ တကယ္ဆုိ ကုိယ့္အသက္အရြယ္အရ၊ ကုိယ့္ဘ၀ျဖတ္သန္းရတဲ့အေျခအေနအရ တည္ၿငိမ္ဖုိ႔သင့္လွပါၿပီ။ ဒါေပမဲ့လည္း မတည္ၿငိမ္ခဲ့ပါဘူး။ ဒီအခ်ိန္မွာ လုံး၀မျဖစ္ႏုိင္ေတာ့မွန္းသိတယ္။ ဒါေၾကာင့္လဲ ႏွလုံးသားဆုိတာကုိ စိတ္နဲ႔ ဦးေႏွာက္နဲ႔ ထိန္းခ်ဳပ္ခဲ့ၾကပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ ဒုႆနေသာ အျဖစ္ကုိ ဘယ္ေတာ့မွ အျဖစ္ခံမွာ မဟုတ္သလုိ သူတစ္ပါးရဲ႕ မိသားစုဘ၀ကုိ ဖ်က္ဆီးမွာမဟုတ္ပါဘူး။ ဘာလုိ႔လဲဆုိရင္ ေအးခ်မ္းေနတဲ့ ကုိယ့္မိသားစုဘ၀ေလးကုိလည္း အပ်က္အစီးမခံႏုိင္လုိ႔ပါ။ အိမ္ေထာင္ေတြပ်က္၊ ေလာကလူမႈ၀န္းက်င္အလည္မွာ ေဖာက္ျပန္မႈဆုိတဲ့ အမည္ဆုိးႀကီးကုိ ေၾကာက္လုိ႔ပါ။ ေၾကာက္တယ္။ ကုိယ့္ေၾကာင့္ ဘယ္မိသားစုကုိမွလည္း ေကြကြင္း မခံႏုိင္ပါ။ ဒါေၾကာင့္မုိ႔ ပူေလာင္လွတဲ့ ခ်စ္ျခင္းကုိ ေအးခ်မ္းတဲ့ ေမတၱာတရားနဲ႔ ၿငိမ္းေအးေစခဲ့ပါတယ္။

ကုိယ့္ႏွမေလးတစ္ေယာက္လုိ၊ ကုိယ့္သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္လုိ၊ ကုိယ့္မိတ္ေဆြတစ္ေယာက္လုိ သေဘာထား နုိင္ခဲ့ပါတယ္။ အကယ္၍မ်ား ေရွ႕ဆက္လွမ္းခဲ့မယ္ဆုိရင္ ကၽြန္ေတာ္ဟာ ဒီဘ၀တင္မဟုတ္ပါဘူး ေနာင္ဘ၀ အဆက္ဆက္ ခ်စ္ခင္ရသူေတြနဲ႔ ဆက္ၿပီး ေကြကြင္းေနရဦးမယ္လုိ႔ ကၽြန္ေတာ္ယုံပါတယ္။ ဒီဆင္းရဲကုိလည္း အႀကိမ္ႀကိမ္ ခံစားေနရဦးမယ္လုိ႔ ယုံပါတယ္။ 

ဒါေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္ေၾကာက္ပါတယ္။ သစၥာေဖာက္ဖ်က္မႈကုိ ေၾကာက္တယ္။ စိတ္ေဖာက္လြဲေဖာက္ျပန္မႈကုိ ေၾကာက္တယ္။ မိသားစုေတြ ၿပိဳကြဲမွာကုိ ေၾကာက္တယ္။ သူတစ္ပါး မ်က္ရည္ေတြကုိ ေၾကာက္တယ္၊ " ပိေယဟိ ၀ိပၸေယာေဂါ ဒုေကၡာ " ဆုိတဲ့ ခ်စ္ခင္ရေသာသူနဲ႔ ေကြကြင္းရျခင္းဆင္းရဲကုိေၾကာက္ပါတယ္။
ေနာက္ဆုံး ကုိယ့္လိပ္ျပာကုိယ္ ျပန္ေၾကာက္ေနတဲ့ဘ၀မ်ိဳးကုိ ပုိလုိ႔ ေၾကာက္မိပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ ေၾကာက္တယ္။

-----------------------

ေမတၱာျဖင့္
ေမာင္ပုိင္(ေလးမ်က္ႏွာ)
၆-၆-၂၀၁၇ (၂၁၅၀)