Monday, November 7, 2016

" ကၽြန္ေတာ္ႏွင့္ ေၾကာက္ျခင္း (၂) "





" ကၽြန္ေတာ္ႏွင့္ ေၾကာက္ျခင္း (၂) "

***********

(၁)
" မုိက္ရင္ ထြက္ခဲ့ကြ ဘယ္ေခြးမွ လူထင္တဲ့ ေကာင္မဟုတ္ဘူး"
" ေအး ဗလ မရွိေပမဲ့ ဇ ရွိတယ္ကြ စိတ္ေပါက္ၿပီဆုိ အသက္ပါေပ်ာက္သြားမယ္ ဘာမွတ္လဲ "
" ရာထူးေတြ၊ ေနရာေတြ၊ ေငြေတြလာမေျပာနဲ႔ လဲပစ္လုိက္မယ္ "
စိတ္ထဲမွာ ေထာင္းလေမာင္းထေအာင္ ေဟာက္ပစ္လုိက္တယ္။ ႏႈတ္ကလည္း ေလျပင္းတုိက္ပစ္လုိက္တယ္။ ဘက္တူရင္ လူမေရြးတဲ့စိတ္၊ ဘက္မတူလဲ ဘယ္သူကုိမွ ဂရုမစုိက္တဲ့စိတ္နဲ႔ ထစ္ခနဲရိွ တစ္ေလာကလုံးကုိ ပတ္ၿပီး စိန္ေခၚပစ္လုိက္တယ္။

အထိမခံေၾကြပန္းကန္မဟုတ္ေပမဲ့ မ်က္ခုံးေပၚ ျဖတ္ေလွ်ာက္တာ၊ လက္တစ္လုံးေလးလာတင္တာ၊ နည္းနည္းေလး လာေက်ာတာကုိပဲ မရတဲ့စိတ္။ မခံခ်င္တဲ့စိတ္။ ကုိယ့္လုပ္စာကုိယ္စား၊ ကုိယ့္အိမ္ကုိယ္ေန ေနတာ။ ဘယ္သူ႕ကုိမွလည္း မတရားမလုပ္ဘူး၊ ဘယ္သူမွလည္း ကုိယ့္ကုိ မတရားလာမလုပ္နဲ႔ မရဘူး။ စိတ္က လက္တစ္ဆစ္နဲ႔ ေလာကပတ္၀န္းက်င္ကုိ ထီမထင္တဲ့စိတ္။ ဘယ္သူ႔ကုိမွ မေၾကာက္တတ္တဲ့စိတ္။
ရန္ျဖစ္တုိင္း ကုိယ္မဟုတ္ေပမဲ့၊ ကုိယ့္ေရွ႕မွာ ရန္ျဖစ္လုိ႔ မတရားခံေနရရင္ ကုိယ္ပါတတ္တယ္။ မွန္၏ မွား၏ အသာထား လူနည္းနဲ႔ လူမ်ားဆုိရင္ လူနည္းဘက္က၀င္ၿပီး မုိက္ေၾကးခြဲတတ္တယ္။ ဘယ္ၾကားမွ ၀င္လုိ႔မေကာင္းေပမဲ့ ဘယ္အရာမွလဲ လက္ပုိက္ၾကည့္မေနတတ္ဘူး။ ေၾကာက္တတ္ရင္ ႏွစ္ခါေသသတဲ့။ ဘယ္ေတာ့မွ ႏွစ္ခါ မေသေစရဘူး။

ေၾကာက္ေနရင္ ပုိပုိဖိခ်င္တဲ့ ပတ္၀န္းက်င္ကုိ လက္ခေမာင္းခတ္လုိက္တယ္။ မေၾကာက္လုိ႔ တစ္ေယာက္တည္း ေမြးလာတာ။ ဘာေၾကာက္ရမွာလဲ၊ ဘာေၾကာက္စရာလုိလဲ၊ အားလုံး သူမသာ ကုိယ္မသာႀကီးပဲ လာမေျပာနဲ႔၊ ၾကက္သီးေမြးညင္းကို မထတာ။ အဲသလုိ အဲသေလာက္ အျပင္းစား စိတ္အေျခအေန။

(၂)
ေဒါသအုိး ျပင္းထန္ေနတဲ့ ေျမြေဟာက္ကဲ့သုိ႔ေသာ အျပင္းစားစိတ္အေျခအေနေတြက ယခုေတာ့ လြန္ခဲ့ပါၿပီ၊ က်န္ခဲ့ပါၿပီ၊ အစြယ္ေတြငုပ္လွ်ိဳးကုန္ပါၿပီလုိ႔ ေျပာရမွာပင္။ ခုေတာ့ ေၾကာက္တတ္တဲ့ စိတ္ေတြက မေၾကာက္တတ္ျခင္းကုိ ကန္ထုတ္ေနၾကၿပီ။ ေတာင္ေတြး၊ ေျမာက္ေတြး၊ ဟုိတြက္၊ ဒီတြက္ တြက္တတ္လာတဲ့ စိတ္ေတြက မေၾကာက္တတ္ျခင္းေနရာမွာ အစားထုိး ေနၿပီ။

" မင္းဒါေလးေတာင္ မလုပ္တတ္ဘူးလား "
" မဟုတ္ဘူးဆရာ ကၽြန္ေတာ္က "
" ကဲ စကားမရွည္နဲ႔ ငါေျပာသလုိသာလုပ္ မင္းထက္ တတ္လုိ႔ ဒီေနရာယူထားတာ "
တကယ္ေတာ့ စည္းမ်ဥ္းစည္းကမ္းအရ၊ လုပ္ထုံးလုပ္နည္းအရ သူေဆာက္ရြက္ခဲ့တဲ့အရာက မွားယြင္းေနလုိ႔ ကၽြန္ေတာ္ျပင္ေပးခဲ့ေပမဲ့ သူက လက္မခံ။ ဒီအခ်ိန္မွာ " ခင္ဗ်ားက ဘယ္ေလာက္တတ္လုိ႔လဲ၊ ခင္ဗ်ားဘာရာထူးျဖစ္ျဖစ္ ခင္ဗ်ားလုပ္ေနတာ မွားေနလုိ႔ ကၽြန္ေတာ္ျပင္တာဗ်ာ၊ ခင္ဗ်ားမႀကိဳက္ရင္ ထုတ္ပစ္လုိက္၊ မွားေနတဲ့ အရာကုိ မွားမွန္းသိလ်က္နဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ မလုပ္ႏုိင္ဘူး" လုိ႔ ကၽြန္ေတာ္ မေျပာျဖစ္။
" ဟုတ္ကဲ့ ကၽြန္ေတာ္ျပန္ၿပီး ျပင္လုိက္ပါမယ္ ခင္ဗ်ာ "

ဒီလစာ၊ ဒီေနရာရဖုိ႔ ကၽြန္ေတာ္အမ်ားႀကီး ေပးဆပ္ခဲ့ရတာ၊ အခ်ိန္အား၊ ေငြအား။ ဒီေနရာက စြန္႔ၿပီး ေနာက္ တစ္ေနရာစာ ဆုိတာကလည္း ေသခ်ာလွတာမဟုတ္။ ဒီအလုပ္ျပဳတ္တာနဲ႔ ေလာေလာဆယ္ ေနာက္ဆက္တြဲ ထမင္း လုတ္ေတြပါ ရပ္သြားမယ္။ ထမင္းအုိးေလး အထီးက်န္သြားမယ္။ ကမၻာႀကီးက က်ယ္၀န္းလွေပမင့္ ၾကပ္တည္းလွတဲ့ လူေနမႈဘ၀မွာ ဖက္တြယ္ရုံ၊ အသက္ဆက္ရုံ ေနရာေလး၊ ၀င္ေငြေလးအတြက္ ဒီေနရာေလးကုိ ဖက္တြယ္ထားရတာ။ သူမွားတာေတြ၊ မတတ္ေတြ အတြက္ ကၽြန္ေတာ့္ ထမင္းအုိးကြဲလုိ႔မျဖစ္။ ဒီေတာ့ သူတာ၀န္ခံတဲ့အလုပ္ သူျပင္ေပးဆုိ ျပင္ေပးလုိက္ရုံေပါ့။
အင္း ေနရာေလး ေပ်ာက္သြားမွာကုိ ေၾကာက္တာလည္း ပါတာေပါ့ေလ။

ဒါလုပ္ငန္းခြင္တြင္ပဲလား မဟုတ္။ ေနထုိင္ရာ၊ ဆက္ဆံရာ ပတ္၀န္းက်င္မွာလည္း ေပါင္းသင္းဆက္ဆံတဲ့အခါ ေၾကာက္စိတ္ေလးေတြ ၀င္လာမိတယ္။ ေနထုိင္ရာ ၿမိဳ႕ေလးမွာ အာဏာရွိတဲ့သူ၊ ေငြရွိတဲ့သူ၊ လုပ္ပိုင္ခြင့္ ရွိတဲ့သူေတြကုိ ေၾကာက္ရ၊ ေပါင္းသင္းထားရတာပါပဲ။
တရားသည္ျဖစ္ေစ၊ မတရားသည္ျဖစ္ေစ၊ ေလာေလာဆယ္ ကုိယ့္မိသားစု၊ ကုိယ့္ေဆြမ်ိဳးဘက္က မခံရေအာင္၊ မနာရေအာင္၊ ၿပီးေတာ့ လုပ္ငန္းကိစၥအ၀၀အဆင္ေျပရေအာင္ ၾကည့္ေပါင္း၊ ၾကည့္စား၊ ၾကည့္ေၾကာက္ရတာပါပဲေလ။ ကုိယ္က မေၾကာက္ရေအာင္၊ မေၾကာက္ႏုိင္တဲ့ အေနအထားတစ္ခုျဖစ္ဦးမွ ျဖစ္မွာေလ။
ဒီေတာ့လည္း ေၾကာက္ရမဲ့အခ်ိန္မွာ ေၾကာက္ေနရေသးတာပါပဲ။ ေလာေလာလတ္လတ္မွာ ေၾကာက္ျခင္းဟာ ကၽြန္ေတာ့္အတြက္ ေဘးအႏၱရာယ္ကင္းေနေစတယ္။ ၀င္ေငြတုိးပြားေစေနတယ္။ ထုိင္ခုံေလးကုိ ၿမဲေနေစတယ္ေလ။

(၃)
" လက္နက္ကုိင္ထားတယ္၊ လုပ္ပုိင္ခြင့္ရွိတယ္၊ အာဏာရွိတယ္၊ ငါတုိ႔ အုပ္ခ်ဳပ္ေနတယ္ဆုိၿပီး လာမလုပ္နဲ႔ မရဘူး၊ အထင္မႀကီးဘူး၊ ဂရုမစုိက္ဘူး၊ မတရားဖိႏွိပ္တာ မခံဘူး "
" တုိင္းျပည္အက်ိဳးအတြက္ ဘာမွ မသယ္ပုိးပဲနဲ႔ ရွိသမွ်၊ ရသမွ် ကုိယ့္အတြက္၊ ကုိယ့္ေဆြမ်ိဳးအတြက္ အိတ္ကပ္ထဲ ထည့္သြားၾကတာ ခင္ဗ်ားတုိ႔ မဟုတ္လား "
" ကၽြန္ေတာ္က ကုိယ့္လိပ္ျပာကုိယ္သန္႔တယ္ဗ်၊ ဓားျပစာ၊ မတရားစာ၊ အပင္းစာ တစ္လုတ္မွ မစားခဲ့ဘူးဗ် ရွင္းလား၊ အစာက အဆိပ္မျဖစ္ဘူး၊ ခင္ဗ်ားတုိ႔သာ ျပည္သူေတြေပၚက ဂုတ္ေသြးကုိ ခြစုပ္ေနၾကတာ "
" ေျပာေတာ့ ဘာျဖစ္လဲဗ်ာ၊ ဘာေၾကာက္ရမွာလဲ၊ ေယာက္က်ား ေထာင္အျပင္တန္းမရွိဘူး မွတ္ထား "

ႏုိင္ငံေရးဆုိတာ ဘာလဲ ကၽြန္ေတာ္မသိဘူး။ ကၽြန္ေတာ္ ႏုိင္ငံေရးအလုပ္ လုပ္ေန၊ ေျပာေနသလား ကၽြန္ေတာ္ မသိဘူး။ ကၽြန္ေတာ္သိတာက အာဏာရွိသူေတြက အာဏာရွင္ဆန္စြာ လုပ္ခ်င္ရာလုပ္ေနတာကုိ ကုိယ္တတ္ႏုိင္ သေလာက္ေထာက္ျပ၊ ေျပာျပေနတာ။ ကုိယ့္အခြင့္အေရးအတြက္ တပါးသူအခြင့္အေရးေတြကုိ လာထိပါးတာ နည္းနည္းမွ မခံလုိဘူး။ လူလူခ်င္း နင္းတက္ခ်င္တဲ့ ေျခေထာက္ေတြကုိ ျဖတ္ေတာက္ရမွာ ကုိယ့္အလုပ္လုိ႔ ကုိယ္ယုံၾကည္ထားတယ္။

ဒါေတြလုပ္လုိ႔၊ ေခၚေမးလည္း မေၾကာက္ဘူး၊ ေခၚစစ္လည္းမေၾကာက္၊ မစစ္မေၾကာပဲ ေထာင္ထဲတန္းၿပီးထည့္လည္း မေၾကာက္ဘူး။ အႀကိမ္ႀကိမ္မေသနုိင္ဘူး၊ တစ္သက္မွာ တစ္ခါပဲေသတာ။ ဒီေတာ့ ေသလည္း ကၽြန္ေတာ္မေၾကာက္ဘူး။ မတရားဖိႏွိပ္ခံရတဲ့ လုပ္ငန္းခြင္၊ ႏုိင္ထက္ကလူျပဳက်င့္တဲ့ ပတ္၀န္းက်င္၊ အာဏာ ပါ၀ါျပၿပီး အုပ္ခ်ဳပ္တဲ့ စနစ္မ်ိဳးေတြကုိ ေပါက္တူးတစ္ခ်က္စာ ေပါက္ႏုိင္ေပါက္ႏုိင္၊ တူရႊင္းတစ္ခ်က္စာ တူးႏုိင္ တူးႏုိင္၊ ေျမကေနအျမစ္လွန္ပစ္ရမယ္၊ ဖယ္ထုတ္ပစ္ရမယ္။
ေၾကာက္ေသြးပါရင္ ေဖာက္ထုတ္ပစ္မယ္၊ ငါတုိ႔ေသြး ရဲေစရမယ္၊ ရဲတုိ႔စိတ္ ထက္ေစရမယ္၊ ငါတုိ႔ အေၾကာက္တရား ကင္းရမယ္။ ေၾကာက္ျခင္းေၾကာင့္ အမွန္တရားေတြ မဆိတ္သုဥ္းေစရ။

(၄)
" ဟလုိ ေယာက္်ား "
" ဟလုိ မိန္းမ ေျပာ "
" ရွင္ Facebook ေပၚမွာ ႏုိင္ငံေရးနဲ႔ ပတ္သက္တာေတြ တင္ေနတယ္ဆုိ "
" ဟုတ္ မဟုတ္ပါဘူးမိန္းမရာ "
" ႏုိင္ငံေရးနဲ႔ ပတ္သက္တာေတြ ရွယ္လဲမရွယ္နဲ႔၊ မန္႔လည္းမမန္႔နဲ႔၊ တင္လည္း မတင္နဲ႔ "
" ေအးပါကြာ အဲသေလာက္လည္း ေၾကာက္မေနပါနဲ႔ ေျပာင္းလဲေနပါၿပီကြ "
" ေျပာင္းလဲတာေတြ စပါးလဲတာေတြ ကၽြန္မလာမေျပာနဲ႔ ရွင့္ကုိယ္ရွင္ ေျပာင္းလဲေနၿပီဆုိတာကုိပဲ သတိရ "

" ေဟ ငါ ဘာေတြ ေျပာင္းလဲလုိ႔တုန္း "
" ဘာေတြေျပာင္းလဲလာတာမသိဘူးလား၊ ခု ရွင့္မွာ ရွင့္မိဘ အျပင္ မိန္းမရွိလာၿပီ၊ ကေလးရွိေလာက္ၿပီ၊ အရင္က မိဘကုိ ရွင္မီွခဲ့တာ ခု ရွင့္ကုိ မီွေနတဲ့ မိသားစု ရွိေနၿပီဆုိတာ မေမ့နဲ႔ "
" ေအးပါကြာ ေအးပါ ေနာက္ဆင္ျခင္ပါ့မယ္ "
" ေနာက္ေတြ ေရွ႕ေတြ ဆင္ျခင္တာမေျပာနဲ႔ မလုပ္နဲ႔ဆုိ မလုပ္နဲ႔ ဒါပဲ ."
" ဂြပ္ "

ဟင္း စိတ္ကုိ ခ်ဳပ္ထားတာေနာ္။ ဒီမိန္းမေတာ့။ မေၾကာက္ဘူးမ်ား ေအာက္ေမ့ေနသလားမသိ။ ဒီေလာက္ ေတာ့ ငါနားလည္ပါတယ္ကြ။ အေတြ႕အႀကံဳေတြ၊ အသက္အရြယ္ေတြက သင္ေပးထားၿပီးၿပီကြ။ ေရွာင္တတ္တိမ္းတတ္၊ လက္တစ္လုံးျခားလုပ္တတ္ေနပါၿပီကြ။
စိတ္ခ်၊ စီးပြားေရး၊ ႀကီးပြားေရးအတြက္ပဲ စကားေျပာမယ္၊ ဟုိေခၚေမး၊ ဒီေခၚစစ္ခံရတဲ့ စကားေတြ မေျပာႏုိင္ဘူး၊ မိသားစုအတြက္ ကုိယ္ပုိင္အိမ္ေလးရႏုိင္ဖုိ႔ ရွာေဖြေနတာ၊ အေစာင့္အေရွာက္နဲ႔ ေနရတဲ့ ေထာင္တန္းလ်ားကုိ ရွာေနတာမွ မဟုတ္တာ။

ဒီေတာ့ ဘယ္အဖြဲ႕အစည္း၊ ဘယ္ပါတီမွ မပါဘူး၊ ဘယ္နုိင္ငံေရးမွ မလုပ္ဘူးစိတ္ခ်။ သား သား ေၾကာက္ ေၾကာက္။

(၅)
ေၾသာ္ ေၾကာက္ျခင္း မေၾကာက္ျခင္းဆုိတာ အသက္အရြယ္၊ အေတြ႕အႀကံဳေတြနဲ႔ ဆုိင္ေလသလား။ ဘယ္အရာေတြ အတြက္ ေၾကာက္ျခင္းကင္းသင့္သလဲ။ ရဲ၀ံ့သင့္သလဲ။ ဘယ္အရာေတြက ေၾကာက္အပ္ၿပီး ဘယ္အရာေတြက မေၾကာက္အပ္ပါသလဲ။
ကုိယ္ေနထုိင္ရာ၊ ကုိယ္လုပ္ကုိင္ရာ၊ ကုိယ့္မိသားစု၊ ကုိယ့္ဘ၀အေျခအေနေတြနဲ႔ ေၾကာက္ျခင္း၊ မေၾကာက္ျခင္းနဲ႔ ယွဥ္တြဲသင့္ပါသလား။

အမွန္တရားကုိ ေၾကာက္သင့္သလား၊ မေၾကာက္သင့္ဘူးလား။
ေၾကာက္ျခင္းေၾကာင့္ အေမွာင္က်ႏုိင္ေပမဲ့ ေၾကာက္ျခင္းေၾကာင့္ အလင္းေရာင္တစ္စ ရႏုိင္တယ္လုိ႔ ကၽြန္ေတာ္ ထင္ပါတယ္။ မေၾကာက္ျခင္းေၾကာင့္ေရာ ထုိနည္းတူ ျဖစ္လိမ့္မယ္ဟု ကၽြန္ေတာ္ထင္ပါတယ္။
ဘာအေၾကာင္းပဲျဖစ္ေနပါေစေလ ေလာေလာဆယ္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ ေၾကာက္တတ္ေနပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ ေၾကာက္ျခင္းကုိ အေဖာ္အေပါင္းျပဳေနပါတယ္လုိ႔ ၀န္ခံပါရေစလားဗ်ာ။

……………………….

ေမတၱာျဖင့္
ေမာင္ပုိင္ (ေလးမ်က္ႏွာ)
၅-၁၁-၂၀၁၆ (၁၇၁၇)
ရန္ကုန္ၿမိဳ႕။

No comments:

Post a Comment