" ၾကယ္ေၾကြပုံျပင္ "

ၾကယ္ေၾကြ ပုံျပင္
......................
မိုးခါးေရ ေရးသည္။

ၾကယ္ေတြဟာ ေတာင္းဆုေတြျဖစ္တယ္ဆိုတာ ဟိုးကေလးဘ၀ထဲက က်မခံယူထားတာေပါ႔။ ျဖစ္ခ်င္တာေတြ မျဖစ္ခဲ႔ရ တာမ်ားတဲ႔အတြက္ က်မမွာေတာင္းဆုေတြဆိုတာလည္း သိပ္ကိုမ်ားပါတယ္။ ညေရာက္တိုင္း ေကာင္းကင္ၾကီးကို ေမာ႔ၾကည္႔လို႔ ၾကယ္ေၾကြတာကိုေစာင့္ရင္း အဲဒီ႔ေတာင္းဆုေတြကိုလည္း လက္ခ်ိဳးေရခဲ႔ဖူးတယ္။ ၾကယ္ေတြေၾကြတာ သိပ္ကိုလွပါတယ္။

" ၾကယ္ေၾကြတဲ႔အခ်ိန္မွာ ဆုေတာင္းရင္ ေတာင္းဆုေတြျပည္႔တယ္ " တဲ့ က်မအတန္းခပ္ငယ္ငယ္က ဘယ္သူကစ သယ္ေဆာင္လာမွန္းမသိတဲ႔ အဲဒီစကားတစ္ခြန္း နားထဲမွာခဏခဏၾကားေနရတယ္။ က်မအတြက္ေတာ႔ ဒါဟာ သိပ္ကိုေကာင္းတဲ႔ သတင္းတစ္ခုပါ။ က်မမွာ က်မသူငယ္ခ်င္းလို ခဲေဖာင္တိန္ေလးနဲ႔ စာေရးႏိုင္ဖို႔လည္း ဆုေတာင္းစရာရွိတယ္။ ေနာက္ျပီး က်မသိပ္လိုခ်င္ေနတဲ႔ ဖိနပ္လွလွေလး တစ္ရံ... ေနာက္ျပီး .. အိုအမ်ားၾကီးပါပဲ။ အိမ္ေရာက္ေတာ႔ "ေငြတြင္းကနက္လိုက္တာ" လို႔ ခဏခဏညည္းတဲ႔ အေမ႔ကို အဲဒီ႔အေၾကာင္းေျပာျပေတာ႔ " ညည္းသိပ္ ကို စိတ္ကူးယဥ္တာပဲ" လို႔ ျပန္ေျပာခဲ႔တာကိုလည္း က်မ ေသခ်ာနားမလည္ခဲ႔ပါဘူး။ ၾကယ္ေၾကြရင္ဆုေတာင္းဖို႕ဆႏၵေတြ ေရြးေရြးထုတ္ေနတတ္တဲ့ ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ရဲ႕ ေမ်ွာ္လင့္ခ်က္ေတြဟာ အဲဒီယုံတမ္းစကားတစ္ခုကေန စတင္အသက္၀င္ခဲ့ေတာ့တာပါပဲ။

“ ၾကယ္ေတြေၾကြတာသိပ္ကိုလွပါတယ္” အဲဒီ႔ညက ၾကယ္ေတြကို ဂရုတစိုက္ေမွ်ာ္လင့္တၾကီး လိုက္ၾကည္႔ေနမိတဲ့က်မ အတြက္ တိုက္တိုက္ဆိုင္ဆိုင္ၾကယ္ေတြ တကယ္ေၾကြခဲ့တယ္။ ၾကယ္ေၾကြတာကို ပထမဆံုးျမင္ဖူးတဲ႔ က်မကေတာ႔ အလင္းတန္းေလးတစ္ခု ျဖတ္ေျပးသြားတာကိုၾကည္႔ရင္း အံ႔ၾသလြန္းလို႔ ဆုေတာင္းဖို႔ေမ႔ေနခဲ႔တယ္။ ဟုတ္တယ္.. ၾကယ္ေၾကြတာ သိပ္ကိုလွပါတယ္..။

ၾကယ္ေၾကြဆုေတာင္းေတြဟာ ျပည္႔လို႔လား...။ အဲ႔လိုက်မကို တစ္ေယာက္ေယာက္ကမ်ား ေမးလာခဲ႔ရင္ ျပည္႔တယ္၊ မျပည္႔ဖူးဆိုတာထက္ ၾကယ္ေတြနဲ႔ပတ္သက္တဲ႔ က်မရဲ႕ခံစားခ်က္ကိုပဲ ေျပာျပရပါလိမ္႔မယ္။ ေရနစ္ေနတဲ႔သူအတြက္ ေကာက္ရိုးတစ္မွ်င္ဟာလည္း အားကိုးရာပဲဆိုတာလိုမ်ိဳး ၾကယ္ေၾကြဆုေတာင္းေတြ ဟာလည္း က်မလို ကံမေကာင္းတတ္ တဲ႔သူအတြက္ ေကာက္ရိုးတစ္မွ်င္ဆိုတာထက္ အမ်ားၾကီးပိုေနခဲ႔ပါတယ္။ ဘာလို႔လဲဆိုေတာ႔ အခုအရြယ္အထိ ေတာင္းဆု ေတြျပည္႔တယ္လို႔ ေသခ်ာမေျပာႏိုင္ေပမယ္႔ အဲဒီ႔ၾကယ္ေတြကေပးတဲ႔ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြနဲ႔ မနက္ျဖန္ေတြကို ယံုယံုၾကည္ၾကည္ တက္လွမ္းခဲ႔တယ္။ ျဖစ္မလာေသးတဲ႔ အိပ္မက္ေတြကို ေပြ႔ပိုက္ရင္း အခက္အခဲေတြကို ရင္ဆိုင္ဖို႔ အားသစ္ေတြရလာတတ္တယ္ဆိုတာ က်မကိုယ္တိုင္ကလြဲျပီး ဘယ္သူနားလည္ႏိုင္မလဲေလ..။ ငယ္ငယ္က အေမေျပာ သလို စိတ္ကူးသိပ္ယဥ္လြန္းရာက်တယ္လို႔ပဲ ထားပါၾကပါစို႕။

ၾကယ္ေတြကို က်မအရမ္းခ်စ္တယ္။ အဲဒီၾကယ္ေတြကို ခ်စ္တာထက္အဆေပါင္းမ်ားစြာ ပိုခ်စ္ရတဲ႔သူ တစ္ေယာက္လည္း က်မဘ၀ထဲကို ေရာက္လာခဲ႔ပါတယ္။ ၾကယ္ေတြနဲ႕ပတ္သတ္တဲ့ က်မရဲ႕ခံစားခ်က္ေတြကို ျပက္ရယ္မျပဳခဲ့တဲ့သူ႕ကို က်မ သိပ္ခ်စ္ခဲ့သလို စိတ္ကူးယဥ္မႈအားနည္းတဲ့ သူကလညး္က်မကိုသိပ္ခ်စ္ခဲ့တာပါပဲ။ အေတြးအေခၚ၊ အယူအဆခ်င္း လြဲေနခဲ့ၾကေပမယ့္ အခ်စ္ကအရာအားလုံးကို အေကာင္းအတိုင္းျဖစ္ေစခဲ့ပါတယ္။အဆင္ေျပတဲ႔အခ်စ္တစ္ခုကို ပိုင္ဆိုင္ရတဲ႔အခါ ေလာကၾကီးဟာလည္း သိပ္ကိုေပ်ာ္စရာေကာင္းလာတယ္။ က်မအတြက္ အခက္အခဲေတြဆိုတာလည္း ျမဴတစ္မွံုေလာက္ေတာင္ ရွိမေနေတာ႔သလိုမ်ိဳး ဘာမဆို ရင္ဆိုင္ဖို႔ ရဲရင့္လာခဲ႔တယ္။ သူ႔အခ်စ္ေတြနဲ႔တင္ က်မဘ၀ ျပီးျပည္႔ စံုျပီလို႔ ခံစားမိလာတာနဲ႔အမွ် ၾကယ္ေၾကြဆုေတာင္းေတြကိုလည္း ေမ႔တတ္လာခဲ႔ တယ္။

"ၾကယ္ေတြကိုမေၾကြေစခ်င္ပါနဲ႔" လို႔သူေျပာဖူးတယ္။ အေၾကာင္းရင္းကိုေမးၾကည္႔ေတာ႔ "ကိုယ္႔ဆႏၵ ျပည္႔ဖို႔အတြက္ ၾကယ္ေလးေတြ ေၾကြေပးရတာ တရားလို႔လား" တဲ႔ေလ။ အို.. ၾကည္႔စမ္း ---စိတ္ကူးယဥ္မႈအားနည္းတဲ့ သူ႕ဆီမွာ ဘာလို႕ ဒီေလာက္ႏူးညံ့ံတဲ့ အေတြးမ်ိဳးရွိေနရတာလဲ၊က်မကေရာ ဒါကိုဘာလို႔မစဥ္းစားမိသလဲ..။ အဲဒီ႔ေန႔ကစျပီး ၾကယ္ေၾကြ ဆုေတာင္းဆိုတာ က်မဘ၀ထဲက ကြယ္ေပ်ာက္သြားခဲ႔တယ္။ ၾကယ္ေၾကြတိုင္း ေတာင္းဆုျပဳဖို႕ ထုတ္သိမ္းထားခဲ့တဲ့ က်မ ဆႏၵေတြအားလုံးကို သူ တစ္ေယာက္တည္းနဲ႕လဲနိုင္ခဲ့ပါတယ္။ၾကယ္ေၾကြဆုေတာင္းေတြလည္း မလိုေတာ့ဘူး၊ ၾကယ္ေတြ ကိုလည္း မေၾကြေစခ်င္ေတာ႔ပါဘူး။

ၾကယ္ေတြဟာကံေကာင္းတတ္တယ္။သူနဲ႔က်မရဲ႕ခ်စ္သူသက္တမ္း (၂)ႏွစ္ျပည္႔မွာ ေကာင္းကင္ေပၚကေၾကြေပးဖို႕ မလိုတဲ့ စကၠဴၾကယ္ေလးေတြ ၁၅၀၀ ျပည္႔ေအာင္ေခါက္ျပီး သူ႔ကိုလက္ေဆာင္ေပးဖို႔ စိတ္ကူးရလာခဲ႔တယ္။ က်မအခ်စ္ေတြနဲ႔အတူ ကံေကာင္းျခင္းေတြပါ သူ႔ကိုေပးမယ္ဆိုတဲ႔ စိတ္ကူးမ်ိဳးနဲ႔ေပါ႔။ အဲ႔လိုနဲ႔ တစ္ရက္ျပီးတစ္ရက္ ဖန္ပုလင္းထဲမွာ ၾကယ္ေလးေတြ မ်ားလာသလို က်မလည္းေမာင့္ကို တစ္ရက္ထက္တစ္ရက္ ပိုခ်စ္လာမိပါတယ္။ ၾကယ္ေတြေခါက္ရင္း "သူက်မကို အျမဲခ်စ္ ေနႏိုင္ပါေစ" လို႔လည္း ဆုေတာင္းခဲ႔တယ္။ ၾကယ္ေတြက ကံေကာင္း ေစတယ္မို႔လား...။

ၾကယ္ေလးေတြ ၆၀၀ ျပည္႔သြားတဲ႔ေန႔က က်မတမင္ေမ႔ထားတဲ႔ ေမာင္တို႔အသိုင္းအ၀ိုင္းရဲ႕ ေငြေၾကး၊ ဂုဏ္ျဒပ္ တြက္ခ်က္မွု ေတြကို စၾကားလာရတယ္။ ဒါေပမယ္႔ "အခ်စ္ကို ဘယ္ေငြေၾကးနဲ႔မွတြက္ခ်က္စရာမလိုပါဘူး" ဆိုတဲ႔ ေမာင့္ရဲ႕စကားနဲ႔တင္ က်မေျဖသာခဲ႔ပါတယ္။ ၾကယ္ေလးေတြ ၁၅၀၀ ျပည္႔ဖို႔တစ္၀က္တိတိပဲ လိုေတာ႔တဲ႔ အခ်ိန္မွာ ဘာမဟုတ္တဲ႔ အေၾကာင္းအရာေတြနဲ႔ ေမာင္နဲ႔က်မၾကားမွာ အက္ေၾကာင္းေတြ စထင္လာတယ္။ က်မဘာမွားခဲ႔သလဲ..။ ေမာင့္အသိုင္း အ၀ုိင္းကေျပာတဲ႔ အဆင့္အတန္း တိုင္းတာမႈေတြက ေမာင့္အခ်စ္ေတြကို ယိုင္နဲ႔ေစခဲ့သလား။ ဒါေပမယ္႔ ေမာင့္ကို က်မယုံပါတယ္။ အဆင္မေျပမွုနည္းနည္းရွိေပမယ္႔ အနည္းဆံုး ေမာင္က်မကို ခ်စ္ေနပါေသးတယ္ (ဒါက်မရဲ႕အထင္ မ်ားျဖစ္ေနမလား)။ ဘ၀န႕ဲ အခ်စ္ကို ညီမ်ွျခင္းခ်ထားမိခဲ့တဲ့ က်မရဲ႕ အသိမ္ငယ္ဆုံးကာလေတြပါပဲ။

ၾကယ္ေတြ ၁၂၀၀ ရွိသြားပါျပီ။ က်မတို႔ရဲ႕ခ်စ္သူသက္တမ္း ၂ ႏွစ္ျပည္႔ဖို႔ လ၀က္ေလာက္သာလိုေတာ႔တဲ႔ အခ်ိန္မွာ သူငယ္ခ်င္းေတြက က်မကိုလာေျပာတယ္။ ေမာင့္အိမ္က သေဘာတူထားတဲ႔ ေကာင္မေလးနဲ႔ ေမာင္တြဲေနတယ္တဲ႔။ ေမာင့္ေကာင္မေလးက အရမ္းလွတယ္တဲ႔။ အဲဒီ႔စကားၾကားျပီးေနာက္ ေျပာမျပႏိုင္တဲ႔ တုန္လႈပ္ျခင္းမ်ိဳးနဲ႔ က်မေျခာက္ျခား သြားခဲ႔တယ္။ ေမာင္က သစၥာတရားဆိုတာကို ေမ႔ေနခဲ႔ျပီလား..။ ေနာက္ရက္ေတြေမာင္နဲ႔ဆံုျဖစ္ေတာ႔ အဲဒီ႔အေၾကာင္းက်မ မေမးျဖစ္ခဲ႔ဘူး။ ေမာင့္ကိုအက်ပ္အတည္း မေတြ႔ေစခ်င္လို႔ပါ။

ၾကယ္ေလးေတြ ၁၅၀၀ ျပည္႔သြားခဲ႔ပါျပီ။ အဲဒီ႔ေန႔......။ ေမာင္နဲ႔က်မခ်စ္သူသက္တမ္း(၂)ႏွစ္ျပည္႔ဖို႔ တစ္ရက္ပဲ လိုေတာ႔တဲ႔ေန႔မွာ က်မကိုယ္က်မ ထပ္လိမ္ေနစရာ မလိုေတာ႔ေအာင္ အမွန္တရားတစ္ခုကိုေတြ႔ခဲ႔ရတယ္။ ေမာင္က အဲဒီ႔ေကာင္မေလးရဲ႕လက္ကေလးကိုကိုင္လို႔....။ သူတို႔သိပ္ေပ်ာ္ေနၾကတယ္။ ျပီးေတာ႔ သူငယ္ခ်င္းေတြ ေျပာသလိုပဲ ေကာင္မေလးက အစစအရာရာ ျပီးျပည့္စုံပါတယ္။ က်မဘာဆက္လုပ္ရမလဲ...။ ဟိုးအရင္က ဆုေတာင္းေတြ ျပည္႔ဖို႔ ၾကယ္ေလးေတြေၾကြေပးရသလိုမ်ိဳး အခ်စ္စစ္တစ္ခုရဖို႔ က်မႏွလံုးသားထဲက ဦးဆံုးအခ်စ္ေတြကြဲေၾကရင္း သင္ခန္းစာ ေပးခဲ႔တယ္လို႔ ေျဖသိမ္႔စရာရွိေပမယ္႔ က်မအတြက္မလိုေတာ႔ပါဘူးေလ...။

ေမ်ွာ္လင့္ခ်က္ေတြဆိုတာ ဆုေတာင္းေတြနဲ႕အသက္ဆက္လို႕ မရသလို ၊ ကံေကာင္းမႈေတြကို လည္းၾကယ္ေတြဆီက ေမွ်ာ္လင့္လို႕မရပါဘူးေနာက္ျပီး အခ်စ္က ဘ၀တစ္ခုပဲလို႕ အျပည့္အ၀ယုံၾကည္ေနတဲ့ တစ္ေယာက္ေယာက္မ်ားရွိေနခဲ့ရင္ မွားတယ္လို႕က်မကအျပည့္အ၀ ေ၀ဖန္မိပါလိမ့္မယ္။တကယ္ေတာ့ ၾကယ္ေတြေၾကြတယ္ ဆိုတာပုံျပင္တစ္ခုပါပဲ။ စိတ္ကူး ယဥ္ခ်င္စရာေကာင္းေပမယ့္ လက္ေတြ႕နဲ႕က ေ၀းကြာ ေနဦးမွာပါ။ ။

မိုးခါးေရ
(12.7.11)